Gdy dziecko otrzymuje złą ocenę… Co każdy rodzic zrobić powinien i co zrobić może, by pomóc
Każdy rodzic powinien cieszyć się z sukcesów dziecka, ale też wspierać je w momentach gorszych. Dla ucznia gorsza ocena jest powodem do wstydu, ale też są dzieci, które boją się powiedzieć rodzicom o ocenie niedostatecznej, bo boją się ich reakcji. Wcale nie chodzi w tej sytuacji, o to, że boją się „lania” (swoją drogą jak można bić dzieci, ale i zwierzęta) lecz boją się, bo czują, że zwiedli rodziców. W dzisiejszym wpisie skupimy się na tym, co rodzic powinien zrobić i jak zareagować na ocenę niedostateczną.
Wspieraj i akceptuj, ale nie bój się krytyki
Każde dziecko może dostać złą ocenę i jest to normalne. Normalne jest też to, że ma poczucie wstydu. Gorzej, gdy na ocenach mu nie zależy bądź udaje, że mu nie zależy. W takiej sytuacji ważna jest postawa, jaką zaprezentują rodzice. Hasło „dopiero zobaczysz, co tata powie” tworzy atmosferę terroru, bo jeżeli dziecko się starało, to czy powinno ponosić karę i czy strach przed własnym ojcem jest tym na czym Wam zależy? Jasne, że tak nie powinno być. Relacja rodzice-dzieci powinna opierać się na miłości, ale i podmiotowym traktowaniu. Nigdy nie można karać dziecka za złą ocenę. Można jedynie wyrazić niezadowolenie z oceny w sytuacji, gdy dziecko zwyczajnie się nie uczyło. Ocena niedostateczna jest konsekwencją nieuczenia się i krytyka nigdy nie odnosi się personalnie do dziecka, lecz jego postawy. To oczywiste, że przed dziećmi trzeba stawiać jakieś granice, bo w innym przypadku można wychować osoby o postawie roszczeniowej.
Co zrobić, gdy dziecko otrzyma złą ocenę?
Oczywiście trzeba je wesprzeć, podobnie w sytuacji, gdy egzamin ósmoklasisty nie pójdzie mu tak jak oczekiwał i jego wynik nie jest bardzo dobry. Jeżeli w momencie, gdy dziecko przeżywa swoją porażkę jeszcze zaczniecie robić przytyki w jego stronę, czy zaczniecie go krytykować, oznacza to, że Wasza relacja nie jest dobra. Dobry rodzic wyjaśni, że w życiu trzeba cieszyć się z sukcesów, ale trzeba sobie też radzić z porażkami, bo one są normalnie i każdy prędzej czy później dozna porażki. Jednocześnie trzeba wytłumaczyć dziecku, że choć czasem nie odnosi się sukcesów, to nadal należy bezwzględnie się starać. Dziecko powinno wiedzieć, że zawsze może na Was liczyć. Czasami wystarczy szczera rozmowa, a czasem przytulenie i pocieszanie.
Granica między wsparciem, a bezstresowym wychowaniem?
Rodzice muszą zdawać sobie sprawę, że tylko wychowanie oparte na demokratycznym wzorze jest dobre. Żaden autokratyzm czy też bezstresowe wychowanie nie przynosi dobrych efektów. Jednocześnie należy też wiedzieć, że jest granica pomiędzy wsparciem, a bezstresowym wychowaniem. Dziecko musi wiedzieć, że może na Was liczyć, ale negatywne konsekwencje swoich wyborów będzie ponosić. Owszem Wy potrzymacie je za rękę, ale nie oznacza to, że każde zachowanie akceptujecie. Jeżeli więc dziecko nie uczyło się i dostaje złe oceny, to macie prawo wyrazić swoje niezadowolenie. Jednak kluczem do sukcesu, czyli odpowiedniej reakcji jest to, że krytyka będzie dotyczyła zachowania, a nie osoby.
Gdy dziecko czeka egzamin ósmoklasisty?
W końcu nadchodzi ten dzień, że Wasze dziecko będzie pisało pierwszy ważny egzamin, czyli egzamin ósmoklasisty. Może być to dla niego duży stres. Zatem warto kilka miesięcy wcześniej zaoferować pomoc, choćby a nauce. Jednocześnie musicie dopilnować czy dziecko się uczy. Warto też poznać pełną informację o egzaminie ósmoklasisty, która znajduje się choćby na stronie Centralnej Komisji Egzaminacyjnej. Waszemu dziecku przydadzą się również repetytoria czy inne pomoce naukowe. Każdego wieczora możecie wspólnie rozwiązywać zadania i jeżeli zauważycie, że dziecko ma problemy, czy duże zaległości, to albo pomóżcie mu w nauce, albo też zapiszcie na korepetycje. A gdy egzamin zbliża się wielkimi krokami, warto postawić na odstresowanie się. Możecie wybrać się na kręgielnię czy choćby na pizzę (raz na jakiś czas fast food nie zaszkodzi).
Miłość, wsparcie, pomoc, podmiotowe traktowanie – to filary na jakich powinno opierać się Wasze rodzicielstwo. Tylko wtedy macie pewność, że Wasze dziecko wie, że może na Was liczyć.